گام دوازدهم : تغلیظ لام ( آموزش صدای الف در لفظ الله )
از آنجایی که رعایت قانون تغلیظ لام در لفظ الله ، تأثیر بالایی در تغییر تلاوت ما و نزدیک شدن لحن تلاوت ما به لحن عربی دارد لذا آموزش آن را در دوره روخوانی قرار می دهیم .در آموزش این قاعده بهتر است مربی بدون اینکه توضیحی درباره قاعده بدهد و آمادگی قبلی به قرآن آموزان بدهد تعدادی عبارت را روی تخته بنویسد که در آنها لفظ « الله » در موقعیت های مختلف ، وجود داشته باشد و سپس از قرآن آموزان بخواهد تا تفاوت قرائت « الله » در هر یک از عبارت ها را نسبت به لفظ «الله » در عبارت دیگر ، بگویند سپس توضیحات لازم درباره قانون قرائت الله در موقعیت های مختلف را بیان کند.

* اکنون به آموزش زیر توجه کنید :

مربی : به قرائت واژه «الله» در عبارت های زیر توجه کنید :

اعوذ بِاللهِ من الشیطان الرجیم

بسمِ اللهِ الرحمن الرحیم

هُوَاللهُ الذی لا اله الا هو

مِنَ اللهِ ذی المعارج

رسولُ اللهِ

نارُالله الموقدة

لام در لفظ الله در دو عبارت اول ، رقیق خوانده شد اما در چهار عبارت بعدی به صورت غلیظ خوانده شد

به اصطلاح می گوییم که لام در لفظ الله تغلیظ شد .این نوع تفاوت قرائت بر اساس این قاعده است که : *اگر قبل از لفظ جلاله « الله » حرکت کسره آمده باشد ، لام آن ، رقیق خوانده می شود

*اگر قبل از لفظ جلاله « الله » حرکت ضمه و یا فتحه آمده باشد ، لام آن ، غلیظ خوانده می شود یعنی پر و درشت .

تمرین لازم : در صفحاتی از قرآن کلمه « الله » را بیابید و سپس به حرکت قبل از آن توجه کنید و آنگاه بر اساس قاعده ذکر شده آن ها را قرائت کنید.

امام موسی کاظم علیه السلام:
«أوشَک دَعوَةً‌ وَ أسرَعُ إجابَةُ دُعاءُ المَرءِ لاِخیهِ‌ بِظَهرِ الغَیبِ»
دعایی که بیشتر امید اجابت آن می رود و زودتر به اجابت می رسد،‌ دعا برای برادر دینی است در پشت سر او.
اصول کافی، ج1، ص52

گام یازدهم : آموزش مد
اموزش بعدی در زمینه مد است.در دوره روخوانی، به صورت مبسوط لازم نیست مد،  آموزش داده شود  بلکه با معرفی علامت مد و شکل آن در کلمات قرآنی، از خود دانشجویان می خواهیم تا اطلاعات خود را با بقیه در میان بگذارند و بعد در یک جمع بندی خواهیم گفت که : این علامت مد که شما می بینید و شکل کلاه الف، در فارسی است برروی الف مدی، واو و یای مدی گذاشته می شود ولی فقط آن، الف مدی و یای مدی و واو مدیی که بعدشان، همزه یا ساکن یا تشدید آمده باشد و حضور این علامت به ما اعلام می کند که باید این حرف مدی را بیش از دو ضرب بکشیم. که کشیدنِ بیش از دو ضرب ، حداقل به میزان 4 ضرب و حداکثر، به میزان 6 ضرب می باشد.

نیازی به آموزش میزان کشش و انواع مد در این دوره نیست و آن را به دوره تجوید موکول می کنیم .

*اکنون به آموزش زیر توجه کنید:

مربی : کلمات زیر را بخوانید :

جاء – جی ء – سوء – جانٌّ – نُون –

در کلمات بالا حروف مدی را پیدا کنید . ملاحظه می کنید که بعد از هریک از حروف مدی که در این کلمات آمده است ، حرف همزه یا علامت تشدید و یا ساکن وجود دارد .همین باعث می شود که در هنگام خواندن این حروف مدی ، آنها را از اندازه اصلی شان که دو ضرب است کمی بیشتر بکشیم یعنی حداقل به اندازه چهار ضرب ، آنها را بکشیم .این را می گویند « مد » و در رسم الخط های قرآنی برای راهنمایی قرائت ، بر روی چنین حروف مدیی علامت مد، گذاشته می شود .شما نیز از این به بعد هر جا چنین علامتی را بر روی حروف مدی دیدید ، آنها را بیشتر بکشید . درباره میزان کشش مد و انواع مد در دوره تجوید ، توضیحات تکمیلی را خواهیم گفت .

تمرین لازم :تمرین لازم برای این مرحله، جداسازی کلماتی که دارای این مشخصه گفته شده هستند می باشد یعنی اول باید الف و واو و یای مدی را بیابید و بعد ببینید بعد از کدامیک از آنها همزه و یا سکون و یا تشدید آمده است و برای اینکار نباید توجهی به علامت مدی که گذاشته شده است داشته باشید.

گام دهم : وقف کردن
مبحث وقف از مباحث مهمی است که به چند جلسه آموزش و تمرین نیاز دارد و مبحث وقف ، بخش هایی دارد که باید از هم تفکیک شود و مجموع آنها در پاسخگویی به چند سوال خلاصه می شود :

*چرا باید وقف کرد ؟ (در پاسخ به این سوال ، بررسی مساله کمبود نفس و ارتباط جملات با همدیگر و قطع ارتباط آنها از همدیگر و نیز مساله وقف در آخر آیات که سنت پیامبر است توضیح داده می شود و البته در صورتی که این سوال در میان قرآن آموزان به بحث گذاشته شود و همه در پاسخگویی به آن فعال باشند سبب درک بهتری از مبحث وقف می شود و کار آموزش از شکل مربی محوری خارج می شود و مباحثه ی قرآن آموزان در مبحث ، باعث درک نکات جدیدتری نیز می شود.)

*کجا باید وقف کرد ؟ ( در پاسخ به این سوال، رموز سجاوندی و علامتهای وقف ، بدون اینکه نام آنها بیان شود ،  معرفی می شوند و در این قسمت فقط کافی است که قرآن آموز  بداند در همه علامتها می تواند وقف کند به جز علامت (لا) که اجازه وقف ندارد ولی اگر به جهت کمبود نفس ، وقف کرد باید از کلمه قبل تر برگردد و بخواند. پس لازم نیست روی برتری وقف و برتری وصل و جایز بودن وقف صحبتی بشود بلکه در همین اندازه که قرآن آموزان بدانند که در هر نقطه ای که علامتی از علائم وقف را دیدند به جز علامت (لا)  می توانند وقف کنند کافی است و توضیح بیشتر و کاملتر در مورد اسم علائم و برتری وصل و وقف به سطح تجوید واگذار میشود .)

*چگونه باید وقف کرد ؟ ( در پاسخ به این سوال، وقفهای اسکان و بدون تغییر وابدال باید توضیح داده شود ولی در دوره روخوانی از ذکر این توضیحات خودداری می شود و توضیح کامل آن ، به دوره تجوید موکول میشود .

البته در ضمن اینکه قرآن آموزان تلاوت های تمرینی کلاسی را ارائه می دهند اشکالات وقف کردن آنها تذکر داده می شود تا به صورت موردی و کلمه ای ( بدون ذکر قاعده ) با نحوه صحیحِ وقف کردن، آشنا شوند. به این ترتیب ، قرآن آموزان از طریق تذکراتی که در مثالها داده میشود ، به مرور، به یک نتیجه نهایی و کلی در نحوه وقف کردن می رسند و این باعث می شود که مهارت عملیاتی خوبی در اجرای قاعده وقف، کسب کنند. )

*اکنون به آموزش زیر توجه کنید :

مربی: همانطور که می دانید آیات قرآن از جهت کوتاهی و بلندی ، مختلف هستند .در خواندن آیات کوتاه با کمبود نفس مواجه نمیشوید اما وقتی یک آیه دو خطی یا بیشتر را قرار است بخوانید ، نفس شما در میانه راه قطع میشود.برای اینکه قرائت صحیحی داشته باشید نباید این اتفاق بیفتد و برای دوری از این اتفاق ، قوانین وقف را یاد می گیرید .

* پیش از هر مطلبی این را بدانید که وقف یعنی قطع نفس و دوباره نفس گرفتن و خواندن .بنابراین حتی اگر علامت های وقف را هم در آیه ای ندیدید ، ملاک شما برای وقف کردن این است که نفس شما تا چه کلمه ای امتداد خواهد داشت و هر جا که کمبود نفس پیدا می کنید وقف کنید حتی اگر علامت وقف را هم ندیدید.یکی از محل هایی که همواره موضع وقف واقع می شوند ، آخر آیات است که به حسب سنت ، در انتهای آیات ، وقف می کنیم حتی اگر دچار کمبود نفس هم نشویم.

*علاوه بر این دو موضع که ذکر شد ، علامت هایی هم برای وقف کردن تعیین شده است که با دیدن آنها می تونید وقف کنید و بعد با تجدید نفس ، دوباره از ادامه عبارت ، شروع به خواندن کنید. آن علامت ها عبارتند از : ( ج – صلی  - قلی-ص  – م ) از بین این پنج علامت ، هرگاه علامت ( م) را دیدید ، اختیار با شما نیست بلکه لازم است که حتما وقف کنید.البته علامت وقف لازم ، میم بدون دنباله است .

*علامتی هم داریم که دستور آن ، عدم وقف است و آن علامت ( لا ) است . هر گاه این علامت را بر روی کلمه ای دیدید یعنی اینکه بر روی آن کلمه نباید وقف کنید و حداقل در یک کلمه بعد از آن اجازه وقف کردن دارید .اما اگر نفس شما یاری نکرد و با کمبود نفس مواجه شدید و مجبور شدید بر روی کلمه ای که علامت ( لا ) بر روی آن قرار دارد، وقف کنید ، آنگاه حتما باید در شروع قرائت مجدد، از کلمه یا کلماتی قبل تر از آن علامت ، خواندن را از سر بگیرید.

* اما مطلب مهمتر از همه اینها این است که وقتی وقف می کنیم ، کلمه ای که علامت وقف روی آن قرار دارد چگونه باید خوانده شود .

* بعضی کلمات هستند که هنگامی که بر روی آنها وقف می کنیم هیچ تغییری نمی کنند و آنها عبارتند از کلماتی که به حروف مدی ختم می شوند .مثل : قالوا – ربّنا – مَماتی -

*کلماتی که به حرکات ( َ  ِ  ُ  ) و  ( ٌ  ٍ ) ختم می شوند ، در هنگام وقف کردن بر روی آنها ، حرکت آنها تبدیل به ساکن می شود مثل :

العالمین َ که در هنگام وقف ، این کلمه خوانده می شود : العالمین

کلمه الرّحیمِ که در هنگام وقف خوانده می شود : الرحیم

کلمه نستعینُ که در هنگام وقف خوانده می شود : نستعین

کلمه سواءٌ که در هنگام وقف کردن خونده می شود :سواء

کلمه قولٍ که در هنگام وقف خوانده می شود : قول

*کلماتی که به ( ً ) ختم می شوند در هنگام وقف کردن بر روی آنها ، حرکت آنها تبدیل به الف مدی میشود مثل :

کلمه ماءً که در هنگام وقف خوانده می شود : ماءا

کلمه کتابًا که در هنگام وقف خوانده میشود : کتابا

نکته : توجه داشته باشید که مهم نیست که در نوشتار کلمه ای که به تنوین (  ً  ) ختم میشود حرف الف نوشته شده باشد یا نه .(چنانچه در مثال بالا هر دو شکل آن را می بینید)  بلکه در هر حال ، تنوین ( ً ) در هنگام وقف تبدیل به الف مدی می شود .

*کلماتی که به ( تای گرد ) ختم میشوند ، در هنگام وقف کردن بر روی آنها ، علاوه بر تغییری که در حرکت آنها ایجاد میشود ، این تای گرد هم تبدیل به ( هاء ) می شود .مثل :

کلمه غشاوةٌ که در هنگام وقف خوانده می شود : غشاوه

کلمه فَترَةٍ که در هنگام وقف خوانده می شود : فَترَه

کلمه فجرةُ که در هنگام وقف خوانده می شود : فَجَرَه

کلمه علقةِ که در هنگام وقف خوانده می شود » عَلَقَه

*کلماتی که به تای گرد ختم میشوند و حرکت (  ً ) نیز دارند در هنگام وقف، تای گرد آنها تبدیل به ( هاء ) میشود و حرکت ( ً ) تبدیل به ساکن میشود .مثل :

کلمه رحمةً که در هنگام وقف خوانده می شود : رَحمَه

تمرین لازم : در تمرین روزانه ابتدا باید محل های وقف شناسایی شود و روی کلمه مورد نظر وقف کردن تمرین شود و سپس در خواندن متن آیه این وقف کردن ها تمرین شود.تا مدت دو یا سه هفته باید تمرین بر روی وقف کردن انجام شود .

گام نهم : تنوین و تشدید
 تنوین و تشدید از علائمی هستند که به طور ناخود آگاه ممکن است بیشتر افراد،خواندن صحیح آن را  رعایت کنند اما برخی هم هستند که اصلا نون تنوین را ادا نمی کنند و یا شدت لازمه در حروف مشدد را نمی توانند به زبان بیاورند لذا باید در یک جلسه در ضمن قرائتِ خودِ قرآن آموزان ، افرادی که اشکال در خواندن این دو مورد دارند بشناسیم و تذکر لازم به آنها داده شود .اگر کسی اشکالی نداشت نیاز به آموزش جداگانه نیست اما اگر حتی یک نفر دچار اشکال بود از افرادی که اشکالی در قرائت تشدید ندارند خواسته می شود که به ما بگویند این تشدید را چطور ادا می کنند تا کسانی که مهارتشان در این زمینه پایین است ،از طریق شنیدن از دیگران، یاد بگیرد .

اکنون به آموزش زیر توجه کنید:

مربی : تشدید، یعنی تکرار حرف، ولی ما این تکرار را مخفی می کنیم به این نحو که آن حرف را محکم تر ادا می کنیم و این را با مثال روی کلمه ای که شما در زبان فارسی به راحتی ادا می کنید بهتر می توانیم نشان دهیم مثلا از شما می خواهیم نام برادرتان که «محمّد»  است را صدا کنید . شما هیچگاه نام «محمّد» را بدون تشدید نمی گویید یا نمی گویید: «محممد» یعنی میم را دوبار بر زبان ، جاری نمی کنید بلکه یکبار و آن یکبار ، محکم و با فشار ادا می کنید. پس در بقیه کلمات که حروف مشدد دارند نیز باید همین اتفاق بیفتد. اکنون مثالهای قرآنی زیر را بخوانید و سعی کنید تا دهان و گویش شما به ادای تشدید عادت کند .

مثال:وهّاجا – سبّح – قدّر – الّذین -

در مورد تنوین هم همان مراحلی که برای آموزش تشدید داشتیم ، خواهیم داشت .

اکنون به آموزش زیر توجه کنید:

مربی : در شکل ظاهریِ تنوین یعنی: (  ً – ٌ – ٍ ) شما می بینید که حرکتِ (  َ – ُ – ِ ) دوبار تکرار شده است . اما در هنگام قرائت که نمی توانیم دوبار صدای فتحه یا دوبار صدای کسره یا ضمه را تکرار کنیم و بگوییم که به این ترتیب توانسته ایم این سه علامت (  ً – ٌ  - ٍ ) را بخوانیم .پس باید راه دیگری برای خواندن آن وجود داشته باشد .بله راه خواندنش این است که یک نون ساکنه را در هنگام خواندن این علامت به زبان بیاوریم و بگویم (اَن – اِن – اُن ) .

اکنون در کلمات مختلف تنوین دار، صدای تنوین را تمرین کنیم .

مثال: نوحٌ  ( این کلمه را اینگونه می خوانیم : نوحُن )-  مبینٌ(این کلمه را اینگونه می خوانیم : مبینُن) – ایماناً(این کلمه را اینگونه می خوانیم : ایمانَن) – حسنهً(این کلمه را اینگونه می خوانیم :حسنَتَن ) – شهرٍ(این کلمه را اینگونه می خوانیم : شهرِن)– بحرٍ(این کلمه را اینگونه می خوانیم :بحرِن) -

گام هشتم : حروف ناخوانا
در متن آیات قرآن حروفی هستند که نوشته شده اند ولی در هنگام خواندن، صدای آنها  شنیده نمی شود که به آنها حروف ناخوانا گفته میشود .در معرفی و شناساندن حروف ناخوانا به قرآن آموزان لازم نیست این حروف را به صورت دسته بندی و تئوری به آنها معرفی کنیم چون هر چقدر هم این کار را تکرار کنیم تاثیری در خواندن صحیح، نمی تواند بگذارد و تنها با این کار ، ذهن مخاطب را شلوغ تر کرده ایم و از توجه به اصل مطلب ، دور نگه داشته ایم . نکته اصلی که در معرفی حروف ناخوانا هست همان قانونی است که قبلا گفتیم و آن این است که حرف که بدون حرکت خوانده نمی شود و حروف ناخوانا چهار حرف (و – ا- ل – ی ) هستند که روی آنها حرکتی گذاشته نشده پس ماهم آنها را نمی خوانیم ووقتی نمی خوانیم باعث می شود که از حرکت قبلی آنها به حرکت بعد از حروف ناخوانا پل بزنیم .

 در آموزش حروف ناخوانا ، کافی است تا در همان عبارت ها و یا کلماتی که خود قرآن آموزان در تمرین کلاسی آن را می خوانند و قطعا به صورت ناخود آگاه ، حروف ناخوانارا نمی خوانند از خود آنها سوال کنیم. مثلا در کلمه « وَ لَا الضَّالّین » تنها صدای این حروف شنیده شد :( لَ – ضا – لین) این در حالی است که سه حرف دیگر هم در نوشتار این کلمه بود که ما نخواندیم یعنی حروف :( ا  -  ال ) . چرا صدای این حروف ، شنیده نشد؟ بنابراین با بحث و بررسی به این نتیجه می رسیم که چنین حروفی ، حروف ناخوانا هستند. یعنی از جزئی به کلی میرسیم نه اینکه قاعده را به صورت کلی بگوییم و بعد بخواهیم آن را روی مثال ، پیاده کنیم .

اکنون به آموزش زیر توجه کنید:

مربی : در خواندن کلمات زیر به این نکته و قانون توجه کنید که: اگر حرفی ، حرکت نداشت آن را نباید بخوانید یعنی چهار حرف (و ا ل ی )  اگر حرکت نداشتند نباید خوانده شوند .

*اکنون ، کلمات زیر را بخوانید : (الف: وَالارض – رَبِّ اجعَل – بِالکافِرین- یَومَ الفَصل - )  

این حرف الف، که در اتصال بین دو کلمه قرار می گیرد و یک صاد کوچک روی آن قرار داده شده است همزه وصل نام دارد و تا زمانی که در اتصال بین کلمه قبل و بعدش قرار داشته باشد خوانده نمی شود .

*اکنون ، کلمات زیر را بخوانید : (الف و لام : وَالنهار – هُوَالسَّمیع – وَالشَّهادَه– وَالصّابِرین- بِالصّابِرین - )

چنانکه دیدید و شنیدید در این کلمه ها علاوه بر اینکه الف را نخواندیم ، حرف لام هم خوانده نشد و در خواندن عبارت ، از حرفی که قبل از الف و لام بود ، به سوی حرفی که بعد از لام قرار گرفته بود ، پل زده شد و این دو حرف ، یعنی الف و لام ، خوانده نشد .نشانه ما برای نخواندن لام این است که اگر لام ، هیچ حرکتی نداشت ، نباید آنرا بخوانیم .

*اکنون کلمات زیر را بخوانید : (الف : قالُوا – خَسِروا – قُوا -  )

در خواندن کلمات بالا هیچکدام از الف هایی که در آخر این کلمه ها بود ، خوانده نشد، این ها الف زینت هستند و می بینید که در قرآن ها هیچ حرکتی از حرکات سه گانه هم بر روی آن قرار داده نشده است و همین نشانه خوبی برای نخواندن آن ها است .البته در برخی قرآن ها بر روی الف زینت یک دایره تو خالی گذاشته می شود و این هم علامتی برای ناخوانا بودن این الف است .

*اکنون کلمات زیر را بخوانید : ( و – ی : حَیوه – صَلوه – صَلوتک – تردّی – تلظّی – بنیها – مولیکم – فتریه – علی - )

در خواندن کلمات بالا، چنانکه ملاحظه کردید و شنیدید شما فقط صدای  «آ » را شنیدید و حرف واو و حرف یاء که در زیر آن قرار داشت اصلا خوانده نشد .اینها فقط صندلی الف هستند و خودشان خوانده نمی شوند.

*اکنون کلمات زیر را بخوانید :( الف – واو – یاء : مؤمن – رؤیای- ماؤکم - تألمون – مأواه –یأتهم – بئس – خلائف – ذائقه – قرئ – یستهزئ -)

چنانکه ملاحظه کردید و شنیدید شما فقط صدای همزه را می شنوید و حروف واو و یاء و الف که پایه همزه هستند خوانده نمی شوند و فقط صندلی همزه هستند .

*اکنون کلمات زیر را بخوانید : ( واو – الف و یای مدی: «فی» : فی الصدور – «قالوا»: قالواالحمد –  «لا»: و لا النور – «اذا» : اذا الجبال – « ما» : ما الحیوه -)

این کلمات وقتی به تنهایی خوانده می شود به صدای کشیده ختم می شوند و در واقع الف – واو و یای مدی آنها خوانده می شود اما همین که در محل اتصال به همزه وصل قرار می گیرند دیگر صدای کشیده آنها به گوش نمی رسد و کوتاه می شود یعنی آن حروف ، ناخوانا می شوند .

*اکنون کلمات زیر را بخوانید : (ی و الف : هدًی – کتابًا – قرًی – سوءًا -)

این کلمات وقتی با صدای تنوین نصب خوانده می شوند حرف یاء و الف که پایه تنوین هستند خوانده نمی شوند .اما در کلماتی که پایه تنوین الف باشد ، در هنگام وقف برروی کلمه ، الف در آخر کلمه خوانده می شود .

*آیه زیر را بخوانید و به کلمه « أنَا » توجه کنید

إنّی أَنَا ربُک فَاعبُدنی

در خواندن کلمه «أنَا» حرف نون با صدای حرکت کوتاه فتحه خوانده می شود چون در اتصال با کلمه بعدی قرار می گیرد اما اگر بخواهید بر روی کلمه «أنَا» وقف کنید لازم است آنرا با صدای کشیده ی فتحه بخوانید .از این روست که حرف « ا » در این کلمه را گاهی ناخوانا می گوییم .نظیر این کلمه کلمات دیگری هم هستند که این شکل از حروف ناخوانا را دارند به نمونه های زیر توجه کنید

تَظُنُّونَ بِاللَّهِ الظُّنُونَا

در این آیه نیز کلمه «  » که در انتهای آیه قرار دارد در هنگام وقف بر آخر آیه با صدای فتحه کشیده خوانده می شود اما اگر در آخر آیه وقف نکنیم ، با صدای فتحه کوتاه خوانده می شود یعنی  حرف الف خوانده نمی شود

وَ أَكْوابٍ كانَتْ قَوارِيرَا - قَوارِيرَا مِنْ فِضَّة

در اینجا نیز کلمه « » چنانکه می بینید یکبار در انتهای آیه است و یکبار در متن آیه . لذا در اولی که در انتهای آیه است شما هنگام قرائت ، صدای فتحه کشیده را می شنوید اما در دومی که در متن آیه است شما هنگام قرائت ، صدای فتحه کوتاه را می شنوید یعنی در اولی ، الف خوانده می شود و در دومی الف خوانده نمی شود .

نمونه های دیگری مثل این را باز هم می توانید در قرآن ملاحظه کنید

تمام مواردی که در مثالها با آن برخورد کردیم در چهار حرف ( والی ) بود .

تمرین لازم :

برای تمرین ، قبل از اینکه آیه ای را بخوانید،  ابتدا کلماتی که در آنها حروف ناخوانا هست را پیدا کنید و یک مرتبه آن کلمات را بخوانید و بعد هم آنرا در متن آیه بخوانید و تا یک هفته هر روز همین تمرین را ادامه دهید .

گام هفتم : کسب مهارت در خواندن قرآن، با لحن عربی
تمرین کلاسی :

در این مرحله از آموزش ، تمرینهای کلاسی را با همین اطلاعات که به قرآن آموزان داده ایم پیش می بریم و در صورتی که در خواندن کلمه ای اشکال داشته باشند فقط به میزان رفع اشکال، آموزش جدید خواهیم داشت . تمرین در کلاس را به این صورت پیش می بریم که از هر قرآن آموز، می خواهیم تا آیه ای را که قرار است بخواند، پیش از خواندن قواعد و قوانینی که در کلمات آن آیه لازم الاجرا است تا یک لحن عربی خوب ارائه شود را از روی آیه معرفی کند .این کار، تمرکز و تسلط تطبیق قوانین را به قرآن آموزان می دهد و دقت آنها را در خواندن کلمات آیه،  بالا می برد .همچنین از سایرین می خواهیم که با دقت، به خواندن فردی که در حال قرائت کردن آیات است، گوش کنند و هرکدام اگر اشکالی در قرائت او شنیدند، بعد از اتمام آیه تذکر دهند و در صورتی که تذکر آنها به جا بود از فرد تذکر دهنده می خواهیم که کلمه یا عبارت مورد نظر را آموزش دهد و خودش هم قرائت صحیحِ آن را ارائه دهد. و تا پایان کلاس همین کار را به نوبت ادامه می دهیم و در دقایق پایانی هم یک جمعبندی می کنیم و از قرآن آموزان می خواهیم تا همین گونه تمرین را در منزل هم هر روز انجام دهند و گوش کردن به نوار قاری را از برنامه خود حذف نکنند .

حدود دو جلسه باید همین تمرین را در کلاس ادامه دهیم. تا بتوانیم با خیالی آسوده و با یک لحن عربی کامل و خوب ، آموزش را ادامه دهیم .

مثال : « الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمِينَ -  الرَّحْمنِ الرَّحِيمِ » در اینجا قرآن آموز قبل از اینکه این آیه را بخواند باید بگوید : در کلمه الْحَمْدُ  باید صدای ضمه را با لحن عربی بخوانیم – در کلمه لِلَّهِ دو تا کسره داریم که باید با لحن عربی خوانده شود و الف در کلمه الله که باید با لحن عربی یعنی صدای فتحه خوانده شود – در کلمه رَبِّ الْعالَمِينَ  صدای کسره در کلمه رب باید با لحن عربی خوانده شود و در کلمه عالمین باید در خواندن الف در (عا ) صدای فتحه شنیده شود تا لحن عربی آن ایجاد شود .