مهری رحمانی:
«آیات ۷۸ تا ۸۰ سوره مائده »
در این آیات از کسانی سخن میگه که به خاطر سرکشی از فرمان خدا و زیر پا گذاشتن حدود الهی و ترک کردن نهی از منکر ، مورد لعن پیامبران الهی قرار گرفتند .
به طور ویژه به آیه ۷۹ دقت کنید که فرمود :
«کانوا لا یتناهَون عن منکَرٍ فعلوه» از گناهانی که انجام میدادند همدیگر رو نهی نمیکردند و بی تفاوت بودند.
خیلی از اونها با کفار رابطه دوستی برقرار کردند (دوستی در جهت براندازی اسلام )
این کارها بود که باعث شد خدا بر اونها خشم بگیره
«لبِئسَ ما قدّمَت لهم انفسهم اَن سَخِط اللهُ علیهم …»
در فرازی از دعای روز ششم از خدا طلب میکنیم که : «و زَحزِحنی فیه مِن موجبات سَخطِک»
نمونه ای از موجبات سخط الهی در همین آیات و به ویژه آیه ۷۹ ذکر شده
حضرت علی علیه السلام نیز در خطبه قاصعه میفرماید:«فَاِنَّ اللّهَ سُبحانَهُ لَم یلعَنِ القَرنَ الماضِی بَینَ اَیدِیکم إلاّ لِتَرکهِم اَلاَمرَ بِالمعروُفِ والنَّهی عَنِ المُنکرِ؛ فَلَعَنَ اللّهُ السُّفَهاءَ لِرُکوبِ المَعاصی وَالحُلَماءَ لِتَرک التَّناهِی»؛
«خداوند پیشینیان را لعن نکرده، جز به علت این‌که امر به معروف و نهی از منکر را ترک کردند؛ خداوند افراد سفیه را به علت گناه و افراد دانا را به دلیل ترک نهی از منکر لعنت کرد»
آخرین نظرات